Bijzonder thuisbezoek voor Roeland in een zware tijd

Roeland heeft een zeer zeldzame chromosoomafwijking. “Er zijn op de wereld maar tien tot twintig kinderen die exact hetzelfde hebben als hij”, vertelt Pauline. Roeland is ernstig verstandelijk beperkt en worstelt met een zwakke gezondheid. Hij heeft regelmatig oor- en longontstekingen, vroeger zelfs levensbedreigende luchtweg-obstructies in zijn slaap.

Roeland heeft daarbij een zware sensorische integratiestoornis die, zo legt Pauline uit, voor een groot deel overeenkomt met autisme. “Hij kan slecht tegen verandering en kan dwingend en dwangmatig zijn.” Roeland functioneert op het niveau van een kind tussen de 1 en 2 jaar oud en heeft constant toezicht nodig vanwege zijn onvoorspelbare gedrag. 

Normaal gesproken gaat Roeland doordeweeks naar een dagcentrum, waar hij om de week ook zes nachten logeert in het bijbehorende logeerhuis. Dat gebeurt nu veel minder vaak vanwege de coronamaatregelen en Roeland is vaak lange tijd thuis. “Wij hebben geen snoezelruimte of gymzaal om hem te vermaken en natuurlijk ook geen leuke klasgenoten”, vertelt Pauline. “Roeland is volledig op mij en mijn man Paul aangewezen. Het loopt regelmatig uit de hand. Hij sloopte de eettafel en stoelen, gooide de ruiten van een kast in en de parketvloer zit vol deuken.” 

 
Pauline stuurt een mailtje naar CliniClowns. “Roeland is helemaal gek van de clowns, als hij het logo in een tijdschrift ziet moet hij lachen en scheurt hij het uit. Ik dacht: je weet maar nooit, misschien kunnen ze langskomen.” Een paar dagen later staan Waldo en Bonkie opeens in de achtertuin. De clowns zijn druk in de weer met inpakpapier en raamkrijt, een vrolijk muziekje erbij. Op de ruit verschijnt een kleurige kerstboom. Roeland maakt geen rechtstreeks contact met de dansende clowns buiten. Maar toch heeft hij veel in de gaten, ziet Pauline, die op de achtergrond filmt. “Hij heeft een speciale manier van kijken en glimlachen. Hij zit ook de hele tijd aan zijn trui te trekken, daaraan zie je dat hij geniet.”  

Het thuisbezoek in december 2020 fleurde iedereen op, vertelt Pauline achteraf. “Wij genoten net zo hard als Roeland. Het was een oppepper in een zware tijd.” Ze merkt dat het bezoek haar zoon nog steeds bezighoudt. “Hij kijkt steeds weer het filmpje op zijn tablet. Ik zie hem nog elke dag nagenieten.” 

Marcel Scholten (CliniClown Waldo) vond het een mooi en bijzonder bezoek. “We zijn als clowns altijd op zoek naar een ingang, maar dat gaat nooit geforceerd. Kinderen hoeven niets. Wij nemen het zoals het komt. In het geval van Roeland zag zijn moeder meer aandacht dan wij, omdat ze hem zo goed kent.” Hij lacht: “En bij sommige kinderen valt het kwartje gewoon later, dan zijn we weg en gaat zo’n bezoek via een filmpje opeens leven. Dat vind ik mooi om te horen. We gingen met een voldaan gevoel weg: dit is werk dat ertoe doet!”