Eén ontmoeting met de clowns is Marieke speciaal bijgebleven: “Mijn zus kreeg een kindje. De clowns bouwden een feestje voor Pim in zijn kamer in het Radboud. Ze maakten een liedje over hem als grote neef en versierden zijn kamer met wc-papier.”
Die dag was Pim beroerd. “Maar beroerd of niet, de clowns mochten altijd binnenkomen. Hoe ziek hij ook was, de clowns wisten altijd een lachje tevoorschijn te toveren.”
Traditie geboren
Als Pim samen met zijn gezin het CliniClowns College bezoekt, wordt er een traditie geboren. “Clown Waldo en Juffrouw Toos namen ons mee naar de oven om een cake te bakken. De stuitereieren vlogen door de keuken en het pak cake en de boter werden in hun totaliteit in de cakevorm gestopt. Hop, in de oven. En om de cake te laten lukken, moesten we een liedje zingen: de cake zit in de oven, de cake is bijna klaar, nu draaien wij een rondje en de cake is bijna klaar”, zingt Marieke.
“Pim was altijd de patiënt, behalve bij de clowns, daar was hij gewoon kind.”
“Het is drie jaar geleden en we zingen het nog steeds. Het is bijzonder wat een goed gevoel dit met zich meebrengt voor ons, ondanks de nare periode waaraan het gekoppeld is. Mijn dochter heeft thuis nog geprobeerd de clowns na te doen,” voegt Marieke er lachend aan toe, “ze stopte de eieren en het pak van de cake in de cakevorm in de oven. Dat lukte natuurlijk niet.”
Belangrijk voor Pim
“Pim heeft het nog vaak over de clowns. Ze liggen hem aan het hart, zoveel zelfs, dat hij het ooit voor elkaar heeft gekregen om een scan te laten verzetten omdat die gelijk viel met een bezoek van de CliniClowns. Dat laat wel zien hoe belangrijk ze voor hem zijn”, zegt Marieke, “Pim was altijd de patiënt, behalve bij de clowns, daar was hij gewoon kind. Daarom gun ik ieder kind een CliniClown op bezoek.”
