Van kleins af aan was Ivo al vaak ziek. In het ziekenhuis konden ze er lange tijd niet achter komen wat hij precies had. Uiteindelijk volgde voor hem de diagnose Pandas; een auto-immuunziekte. Tijdens verschillende ziekenhuisbezoekjes ontmoette hij regelmatig de CliniClowns. Waar hij in 2009 nog wat terughoudend was, beleefde Ivo jaren later vooral heel veel plezier als hij de CliniClowns zag in het ziekenhuis.
Zo verschenen in 2013 plots twee clowns aan zijn bed, toen Ivo net ontwaakte uit zijn narcose. Hij was voor een kleine operatie een paar uurtjes in het ziekenhuis. Plotseling sprong een van de CliniClowns in de vensterbank. “Help! Een krokodil!” riep hij luid. De andere clown gooide zijn benen omhoog en samen werd vanaf grote hoogte gezocht naar de krokodil. Maar die had zich slim verstopt en werd helaas nooit meer gevonden… Renate: “Ook toen de clowns allang verdwenen waren, zaten wij nog met de voeten omhoog. Bang voor die enge krokodil!”
Gelukkig kwam het beest nooit meer tevoorschijn. Ook niet toen Ivo in 2015 weer in het ziekenhuis lag. Deze keer voor een immunoglobulinekuur, waarbij hij medicijnen kreeg via een infuus. Elk moment dat Ivo even niet aan het infuus hoefde, croste hij met zijn fiets over de gang. “Alsof hij Max Verstappen was, zo hard!” Achterop zijn fiets heeft Ivo twee honden en een wolf. De twee CliniClowns die over de gang lopen, zien de dieren ook. Dat is spannend!
Maar nog voordat ze ze goed kunnen bekijken, zijn de honden en de wolf alweer verdwenen. Waar zijn die nou gebleven? Het is de start van een grootschalige zoektocht naar de dieren. Ivo geniet met volle teugen van de beestenboel. Renate: “De ondeugd straalde uit zijn ogen”. Uiteindelijk vinden ze de CliniClowns de wolf en de twee honden en gaan ze samen op de foto. “Voor Ivo echt een moment om nooit te vergeten!”
