‘Elke keer doen ze weer wat anders, en het is altijd leuk’

"Hee Ramon!" klinkt het enthousiast over de ziekenhuisgang van het Sophia Kinderziekenhuis. Clowns Spil en Noena lopen hun ronde en komen Ramon spontaan tegen. Er ontstaat een spelletje, waarbij Ramon Spil op haar billen slaat en net doet alsof Noena dat gedaan heeft. "Spil geloofde het echt", zegt hij stralend. 

Ramon geniet zichtbaar van de lol die hij met de clowns maakt. De clowns en Ramon hebben in de loop der jaren dan ook een sterke band met elkaar opgebouwd, want door zijn aandoening is het ziekenhuis bekend terrein voor hem.

Als Ramon in het ziekenhuis ligt, komen ‘de Clini’s’, zoals Ramon ze noemt, elke woensdag bij hem langs. Het is het hoogtepunt van zijn week. "Elke keer doen ze weer wat anders, en het is altijd leuk."

Geestelijk is Ramon prima bij de pinken, maar zijn lichaam functioneert niet zoals het moet. Ramons spieren zijn slap en zijn darmen werken niet goed. Door zijn aandoening loopt hij snel infecties of ontstekingen op. Ook heeft hij al twee keer een risicovolle operatie ondergaan, waarbij het spannend was of hij het zou overleven. 

De wetenschap dat de Cliniclowns er voor hem zijn, geeft Ramon steun. Door het vaste moment in de week waarop de clowns komen, heeft Ramon iets om zich op te verheugen. En na afloop blijft het positieve effect nog lang hangen. 

"Ook al is hij nog zo ziek, met de CliniClowns verschijnt tóch altijd even die lach op zijn gezicht."

"Heel belangrijk", legt Ramons moeder Annie uit. "Ramon moet al zoveel ellende doorstaan. Met de clowns kan hij even alles vergeten. Ook al is hij nog zo ziek, met de CliniClowns verschijnt tóch altijd even die lach op zijn gezicht."
 
Een lach die ook Ramons moeder steun geeft. "Ramon weer even blij zien, maakt dat ik ook de dag weer doorkom."