Al bijna tien jaar is Marcel CliniClown Moes; een muzikale, tikkeltje naïeve clown, die zich vaak drie keer aan dezelfde teen stoot. Als clown beleeft hij veel leuke en bijzondere momenten. Zo speelde Marcel ooit in het ziekenhuis met Marc, clown Bougie. “Moes liep samen met Bougie de kamer van een zieke jongen binnen”, vertelt Marcel. “Hij was moe en Moes ook. Dus Moes kwam even bij hem liggen om te slapen.”
Niet veel later lag Moes héérlijk te snurken. Maar de jongen wilde juist even rustig luisteren naar de mooie muziek van Bougie! Moes moest dus heel stil slapen. “Zo lag ik een hele tijd samen met de jongen te luisteren naar de muziek van Bougie, zachtjes slapend.” Zo’n situatie vraagt erom dat je je als CliniClown meer naar de achtergrond begeeft. Marcel: “Het kind staat centraal. De ene keer ben je heel aanwezig en een volgend moment minder.”
Zo blijf je je als clown ook telkens ontwikkelen. “Je begeeft je in een creatieve speeltuin, waarin je vrij kan spelen”, aldus Marcel. “Maar soms loopt het ook wel eens wat stroever. Op zo’n moment ga je op zoek naar inspiratie, bijvoorbeeld tijdens een van de clownstrainingen.” Maar ook coaching inspireert Marcel heel erg en daarnaast kan je van CliniClowns collega’s veel leren. “Je vult elkaar continu aan. Ik kom uit het onderwijs en heb dus een meer pedagogische achtergrond. Op technisch gebied leer ik nog steeds veel van clowns die uit de theaterwereld komen.”
Voorlopig denkt Marcel nog niet aan stoppen. Als clown Moes heeft hij het nog steeds naar zijn zin. “Ik wil door tot mijn zeventigste.” Marcel is trots op de organisatie en op zijn werk als CliniClown en elke dag dankbaar voor het werk dat hij mag doen samen met zijn clownsmaatjes. “Het is een eer om als CliniClown te mogen spelen en welkom te zijn op zoveel verschillende, bijzondere plekken.”
