Tim was drie jaar toen hij ineens ziek werd. Het begon met een beetje koorts, pijn aan zijn oor en pijn aan zijn been. “Ik had al snel door dat dit niet gezond was voor een kind van drie”, vertelt moeder Claudia. “Maar pas toen hij pijn in zijn buik kreeg en de huisarts dacht aan een blindedarmontsteking, werden we doorgestuurd naar het ziekenhuis.”
In het ziekenhuis werd een blindedarmontsteking uitgesloten. “In eerste instantie was ik blij toen ik hoorde dat Tim geen blindedarmontsteking had”, zegt Claudia. “Fijn, hij hoeft in ieder geval niet te worden geopereerd, dacht ik. Totdat er een hele delegatie aan artsen en verpleegkundigen ons kamertje op kwamen.” Tim kreeg de diagnose kanker. “We werden meteen doorgestuurd naar het VUmc in Amsterdam. Daar bleek het om een kwaadaardige tumor te gaan. En zodoende zijn we anderhalf jaar ziekenhuis in en uit gegaan. Tot aan zijn overlijden in 2004.”
De clown uit hangen
Voor Tim werd het ziekenhuis zijn nieuwe thuis, waar hij vaak zijn beste vrienden, CliniClowns Nop en Neel, over de vloer kreeg. Zo ook tijdens Sint Maarten. “Dag mevrouwtje, dag meneertje. Hier zijn we met ons lalalalalampionnetje”, zingen de clowns in koor. Tim, die de leiding heeft over het uitdelen van het snoep, rommelt een beetje in de bak. Welk snoepje is voor Nop? Welk snoepje verdient Neel?
“Het was heel komisch”, vertelt Claudia. “Hij dacht echt na over welk snoepje de clowns mochten. Met een uitgestreken gezichtje stopte hij dat dan in hun mandje. Ik lag helemaal in een deuk. Zelfs Nop en Neel moesten er om lachen.”
Tim nam Nop en Neel maar al te graag in de maling als hij in het ziekenhuis lag. Hij hing zelf ook een beetje de clown uit wanneer de CliniClowns langs kwamen. “Hij verstopte zich dan onder de dekens en deed net alsof hij er niet was. Nop en Neel haalde dan de hele kamer overhoop, zoekend naar Tim. Vanuit zijn bed keek hij dan stiekem naar het tafereel. En lachen wat hij dan deed. De clowns konden hem namelijk niet vinden”, lacht Claudia.
Een lichtpuntje voor Tim en Claudia
De clowns waren niet alleen voor Tim een lichtpuntje in het ziekenhuis, ook Claudia genoot ervan. “Ik kreeg er zelf ook steun van”, vertelt ze. Voor Claudia was het bezoek van Nop en Neel even een momentje van ontspanning. Een lachmomentje. “Zo’n bezoek van de clowns was altijd heel gezellig. Ook voor mij als moeder. Als Nop en Neel er waren, vergat ik ook even alle ellende.”
