'Juist het kleine was heel mooi'
-
- Blog
- Ervaringsdeskundigen
- ‘Juist het kleine was heel mooi’
Schaterlachend genoot Mees (14) in januari van het spel van de CliniClowns. Samen met zijn neefjes en moeder bezocht hij het CliniClowns College. Voor Mees was er veel te beleven. Moeder Judith: “Overal zaten kleine grapjes in. Iedereen moest vanaf het begin lachen.”
Het bezoek aan het College was een verrassing voor Mees. De hulp die doordeweeks met hem wandelt en hem thuis verzorgt, had het uitje naar het College geregeld als verjaardagscadeau. Eenmaal binnen werd de verrassing nog groter. “Cake bakken, pannenkoeken eten: het was een feestje”, vertelt Judith.
Mees is gehandicapt; het gevolg van een hersenvliesontsteking als baby. Naast dat hij in een rolstoel zit, is hij door de hersenvliesontsteking zijn spraakvermogen kwijtgeraakt. “Mees kan alleen onze gerichte vragen beantwoorden. Lachen is ja, geen reactie betekent nee.” In het CliniClowns College vindt Mees de donkerdere plekkenspannend, omdat ook zijn zicht aangetast is. “Gelukkig speelden de clowns hierop in door bij alle nieuwe dingen geluidjes te maken. Dat contact was enorm leuk om te zien.”

Mees genoot volop van de clowns en de belevenissen in het College. Uitbundig schaterlachend om een scheetgeluidje uit een lade en gekke grappen van de clowns, maar ook in de kleinere dingen vond hij plezier. Zoals bij het muziekdoosje dat dicht bij zijn oor gespeeld werd. “Juist dat subtiele, dat kleine, was heel mooi.”
Door zij handicap is Mees afhankelijk van wat anderen hem aanbieden. “Als je zelf de wereld niet in kan, moeten anderen je meenemen”, vertelt Judith. Dus was het bezoek aan het College erg welkom. “De CliniClowns draaien geen vast programma af. Ze spelen in op het moment en zien de situatie. Ze maakten echt contact met Mees. Het was heel gaaf!”