(1)(1)_497_262_85_c1.jpg)
Clown Waldo duwt Kiki’s rolstoel door de bonte gang van het CliniClowns College. “Tuut tuut, iedereen opzij”, roept Waldo. Kiki’s ogen schitteren van verwachting.
Kiki is geboren met het Sjörgen Larsson Syndroom, een zeldzame erfelijke stofwisselingsziekte. Ze zit in een rolstoel en communiceert met een spraakcomputer. Maar ze geniet van dit uitje. Volgens moeder Lotte omdat zij de regie heeft. “Ze krijgt echt een rol in het spel. Ik zie dat Kiki het spannend vindt, maar tegelijkertijd zie ik ontspanning. Aan haar gezicht en houding zie je dat ze plezier heeft.”
Applaus voor Kiki’s toverkunsten
Clown Waldo blijft plotseling stilstaan voor een grote magische klok. Wat Waldo ook probeert, de klok komt niet tot leven. Hij geeft een paar ferme tikken tegen de kast. Niks, het glas blijft donker. “Heeft Kiki misschien magische krachten?”, vraagt Waldo zich af. Kiki wappert met haar handen. “Hocus pocus pilatus pas”, fluistert Waldo. Opeens start de muziek en ontstaat er beweging achter het glaasje. “Applaus voor Kiki’s toverkunsten. Ze kan alles”, juicht hij.
Nagenieten met pannenkoeken
Terwijl het gezelschap boven met pannenkoeken nageniet, blikt clown Waldo nog even terug: “Elke keer is het de kunst om te ontdekken waar het spel en het plezier zit, maar ik zag haar floreren.” Ook conciërge Mathilda geniet nog even na: “Kiki heeft zo’n ontwapenende lach, je zag dat ze verrast was door alles wat er gebeurde. We maakten echt contact, zo mooi.”
