Kolkende lava in het ziekenhuis
-
- Blog
- Ervaringsdeskundigen
- Kolkende lava in het ziekenhuis
Kleine Fayenne krijgt vanwege leukemie al twee jaar chemokuren. Haar CliniClowns-vrienden vrolijken haar gelukkig altijd op. “Ze voelen Fayenne haarfijn aan”, vertelt moeder Chantal.
"De vloer is lava!", roept kleine Fayenne (4), als ze CliniClowns Jop en Pula door de gang van het AMC ziet sloffen. Woehaa! De clowns springen paniekerig in het rond. Jop rolt over de vloer, haar benen trappelend in de lucht. Pula springt bovenop haar, doodsbang voor al die kolkende lava onder hen. Verderop staat Fayenne te gieren van het lachen. Als de clowns er zijn, is het voor haar even feest.
"Fayenne kent haar clownsvrienden zo lang als ze in het AMC komt, twee jaar dus", vertelt Chantal. Het traject begon destijds met een stevige ‘griep’ met hoge koorts. De huisarts stuurde het meisje linea recta door naar het ziekenhuis "Na vijf minuten stonden er al zes artsen om het bed: er was een vermoeden van leukemie", herinnert Chantal zich.
In het AMC werd in eerste instantie nog gedacht aan virussen die haar beenmerg hadden platgelegd. Maar twee maanden later bleek het toch om leukemie te gaan. De chemokuren startten vrijwel direct. "Het ziekenhuis werd ons tweede thuis. Bij een opname zei ik weleens, krijgen we dit keer zeezicht, of wordt het weer landzicht?", vertelt Chantal.
Pula of Poepla
De ziekte heeft een enorme impact. "Het bepaalt ons leven. Het is een trein waar je niet af kunt. Als ouders zijn wij onze zorgeloosheid voorgoed kwijt. Mijn zoontje werd laatst wakker met koorts, ik dacht meteen, het zal toch niet..? Voor Fayenne is het heel moeilijk. Ze heeft gelukkig een sterk karakter, maar ze mag zoveel dingen niet. Nu ze ouder wordt komt er frustratie en boosheid boven. Dan vraagt ze: waarom mag ik niet zwemmen? Waarom mag ik geen hele dagen naar school? Ze kan erg verdrietig zijn."
Fayenne krijgt haar chemokuur steeds op maandag, gelukkig net de dag dat de CliniClowns in het ziekenhuis zijn. Chantal: "De eerste clown die ze zag, Pula, noemde zich toen Poepla, dat vergeet ze nooit meer. Ze is dol op ze. Of Fayenne nou vrolijk is of bozig, hun bezoekje brengt altijd iets teweeg. Er is zoveel dat moét, dan is het geweldig als er opeens iemand binnenkomt die je aan het lachen maakt. En wij en haar zussen en broertje genieten net zo hard. De clowns weten echt precies hoe ze contact moeten maken, ze voelen dat haarfijn aan."
Laatst nog ontspon zich in de speelkamer een klein mooi spel rond het knuffeltje van clown Pantalon, een ratje. "Fayenne ging er helemaal in op, het ratje was gewoon écht. Het was niet geacteerd, de clowns lopen niet een kamer in met de gedachte, vandaag spelen we dít. Nee, het kind geeft aan wat er gaat gebeuren. Dat je je dochtertje weer even ziet lachen is zo fijn, er is niks mooiers."