Steaphan zit bij zijn moeder op schoot. Aandachtig bestudeert hij de twee clowns die voor zijn neus verstoppertje spelen. Tof loert achter een gordijn, daar staat Boem, maar die ‘verstopt’ zich achter een papieren bakje dat hij voor zijn hoofd houdt. Niet verraden, gebaart Boem samenzweerderig naar Steaphan. Het jongetje schatert. Toffie begrijpt er niets van.
Vaak in het ziekenhuis
Haar zoon heeft gastroparese, vertelt moeder Leoni. Bij deze aandoening functioneren spieren en zenuwen in de maagwand slecht of helemaal niet. De spijsvertering wordt daardoor verstoord, met misselijkheid, braken en pijn als gevolg. Er is (nog) niets aan te doen, behalve symptoombestrijding. Leoni: “Toen hij bijna twee jaar was kreeg hij onder narcose een sonde door zijn neus. Dat moest een paar keer opnieuw en later is de sonde vervangen door een peg, een maagsonde. Hij is dus vaak in het ziekenhuis.”
Omdat Boem en Toffie er zijn, vergeet Steaphan gelukkig dat hij straks onder narcose moet. Hij springt van zijn moeders schoot en geeft zijn knuffelkonijn aan Boem. Nijntje verdwijnt achter een gordijn en piept aan de andere kant tevoorschijn. Steaphan springt op en neer van plezier. Hij krijgt zijn knuffel terug en levert deze meteen weer in. Nog een keer!
De clowns pakken hun mondharmonica’s en spelen een liedje. Steaphan swingt vrolijk mee. Boem doet er een schepje bovenop als human beatbox met stampende housemuziek. Steaphan verandert moeiteloos van ritme. Hij krijgt er geen genoeg van. Schuddebuikend leunt hij even later tegen de muur terwijl de clowns weer rondjes rennen met Nijntje.
“De clowns geven hem zo een fijne herinnering aan een minder leuke tijd.”
Cadeautje voor de clowns
Voor Hans Karg, alias Boem, is het puur genieten als het spel zo goed aanslaat als bij Steaphan, zegt hij. “Hij observeerde ons heel even en ging daarna steeds meer meedoen. Ik zag vreugde bij hem ontstaan. Hij ging los. Ik vond het ook bijzonder dat hij zijn eigen knuffel aan ons toevertrouwde. Dat zijn de cadeautjes die je terugkrijgt van een kind. Als de situatie het toelaat, dan gaan we soms wat langer door. Dat gebeurde bij Steaphan. We rolden van het ene spel in het andere.”
Rustiger onder narcose
Doordat de clowns de spanning bij hem wegnemen, gaat hij veel rustiger onder narcose, vertelt zijn moeder. “De clowns geven hem zo een fijne herinnering aan een minder leuke tijd.” Als hij een CliniClown ziet, dan straalt hij, vertelt ze. “Toffie en Boem zijn ook nog eens zijn favoriete clowns.” Niet alleen voor Steaphan zijn de CliniClowns van belang, stelt Leoni. “Zij geven ons kind de lach terug in een moeilijke tijd, maar ook bij ons als ouders is de stress even weg. Daardoor wordt de situatie voor iedereen wat makkelijker.”