×

'Wat telt is dat Lizzy er nog is'

Zieke Lizzy en haar trouwe knuffelaapje kregen een hoofdrol in een publiciteitscampagne van CliniClowns. Na een lange, akelige behandelperiode gaat het nu gelukkig weer hartstikke goed met haar. Moeder Monique: “De CliniClowns vergeet ze nooit meer.”

Het verhaal over de bruiloft van Lizzy’s stoere knuffel Aap met Apelien, de knuffel van CliniClown Gigi, maakte veel reacties los, merkte moeder Monique. Uit het hele land, van Maastricht tot Groningen, kreeg ze foto’s toegestuurd van vrienden en familie die de publiciteitsposters met de naam van haar dochter erop spotten. “We hebben ze allemaal bewaard’’, lacht ze. De lovestory over de aapjes van Lizzy en Gigi werd wijd verspreid via posters, op internet, radio en tv. Gelukkig was het een mooie, ingetogen campagne, stelt Monique. “Op de posters stond geen foto, dus je zag ook niet haar koppie tijdens die nare ziekteperiode. Het was zo bijzonder, op het werk van mijn man leefde iedereen erg mee met ons. Er stond een potje voor bijdragen aan de CliniClowns op kantoor. Door de campagne werd Lizzy’s situatie weer onder de aandacht gebracht. Veel mensen gooiden er meteen wat in.”
 

Er groeide een band met Gigi

Lizzy is inmiddels een vrolijke, krachtige meid van 8 jaar, maar op haar derde kreeg ze de diagnose acute lymfatische leukemie. Een heftige periode, die aaneenschakeling van chemo’s, ruggenprikken en andere nare behandelingen. In het Radboudumc ontmoette ze Gigi. De later zo hechte vriendschap tussen die twee werd voorzichtig opgebouwd. Aanvankelijk wilde Lizzy niet veel van vreemden weten. Monique: “Wie zou haar straks prikken? Wie zou weer zo’n vervelend onderzoek gaan doen?” Gigi had dat goed door, vindt Monique. Ze begon met contact maken van grote afstand, haast op terloopse wijze. Langzaamaan groeide een band. De clownsbezoekjes werden steeds belangrijker. Monique: “Het spel en de afleiding hebben zoveel impact op je kind, ze is even helemaal weg van wat er aan haar lijf gebeurt.”
 

Ze is er nog

Inmiddels is Lizzy bijna klaar met de laatste controles en dan is ze officieel genezen. Over haar ziekteperiode heeft ze het niet vaak. “Maar de CliniClowns vergeet ze nooit meer.” Voor haar ouders zal het verhaal overigens nooit helemaal over zijn, denkt Monique. De medicijnen hebben hun tol geëist, door de zware medicatie heeft Lizzy leerproblemen en moest ze naar een andere school. En niemand weet of er verder nog schade is aangericht door de chemo’s. “Lizzy kreeg veel ruggenprikken. Waar een ander kind er eentje per maand kreeg, moest Lizzy wekelijks een ruggenprik om de leukemie weg te krijgen. Zo kreeg ze veel meer chemo in haar hersenvocht.” Maar wat telt, is dat ze er nog is, verzucht haar moeder. “Lizzy lacht altijd, het is een heerlijke vrolijke meid. Dat was ze al, en dat is tijdens haar ziekte nooit veranderd.” En Aap? Die is er natuurlijk nog. “Die gaat echt nooit meer weg!”

Vond je het een mooi verhaal en wil jij ook bijdragen? Doneer nu!