'Zelfs baby's beginnen te stralen door de CliniClowns'
-
- Blog
- Ervaringsdeskundigen
- ‘Zelfs baby’s beginnen te stralen als de CliniClowns binnenkomen’
Dán duiken ze samen de wereld van Star Wars in, dán zitten ze weer in het Wilde Westen. Kyran (6) beleeft de mooiste avonturen met de CliniClowns. Vader Richard: “Zelfs toen hij doodziek was, maakten ze hem aan het lachen.”
Busschauffeur, ridder, zwaardvechter, maanreiziger, tja, wat was Kyran niét? Als hij bezoek krijgt van de CliniClowns beleeft hij de gekste avonturen. “Ze hebben een stevige band”, vertelt vader Richard. De clowns maakten Kyran mee in goede en slechte tijden, vertelt ook clown Boem (Hans Karg). ‘Soms barstte hij van de energie, andere dagen lag hij als een dood vogeltje op bed. Toch is er altijd een lach voor ons.”
Kyran lag de afgelopen twee jaar bijna voortdurend in het ziekenhuis. Als baby had hij al buikproblemen. Toen hij als vijfjarige een opvallend dikke buik kreeg en er geen ontlasting kwam, werd hij opgenomen. Pas na een paar operaties ontdekten de artsen wat hij had: de ziekte van Hirschsprung, een zeldzame, aangeboren afwijking van de dikke darm. In een deel van de dikke darmwand ontbreken zenuwcellen, daardoor zijn de darmbewegingen verstoord en ontstaat ernstige verstopping. “Het is een drama”, aldus zijn vader. “Hij heeft heel veel pijn gehad.”
De clowns waren in het ziekenhuis de beste afleiding. “Toen ze voor het eerst voorzichtig zijn kamer inliepen, was hij heel ziek. Toch vond hij geweldig, de verpleging kwam nog kijken omdat hij zo hard lachte. Ze betekenen veel voor hem. Als ze op dinsdag waren geweest, was het de volgende dag: komen de clowns weer? Hij wachtte ze vaak op in de gang.”

Altijd wel in voor een lolletje
Kyran heeft veel fantasie en is altijd in voor een lolletje. “Elke keer als we de foto’s en filmpjes met de clowns bekijken, liggen we weer dubbel. Als je kind lacht, ben je als ouder ook blij. Zelfs baby’s begonnen te stralen als de clowns binnenkwamen.”
Het mooiste momentje beleefde hij na die ene zware operatie, herinnert vader Richard zich. “Boem en Toffie liepen langs toen Kyran net naar de operatiekamer was. Na de operatie kwamen ze speciaal voor hem terug, mijn kleine jongen kwam toen net bij uit de narcose. Dat blije gezichtje vergeet ik mijn leven niet meer.”
Inmiddels gaat het gelukkig stukken beter. Laatst was Kyran zonder stoma mee op schoolreisje. Rennen, klimmen, eten; hij kan weer alles. Het zieke stuk darm is verwijderd. Hij moet wel altijd onder controle blijven. De jongen hoopt dat hij de clowns dan nog zal zien. “De CliniClowns waren een leuk onderdeel van twee zware ziekenhuisjaren met zo ongeveer elke maand een operatie. Ze brachten puur plezier, wij zijn daarvoor enorm dankbaar.”