Na zes weken van onderzoeken en onzekerheid werd bij Bas (9) lymfatische leukemie vastgesteld. Hij belandde direct in een intensief chemotraject. Tijdens zijn eerste opname in het AMC struinden CliniClowns Sisi en Pantalon zijn kamer binnen. “Bas had in die periode steeds koorts en kreeg bloedtransfusies, het was een heftige tijd”, vertelt zijn moeder Marianne. “De clowns kwamen binnen en verzonnen een maf verhaal rond het beertje dat hij kreeg van mijn schoonouders uit Amerika. Bas ging er volledig in op. Als toetje bliezen ze prachtige zeepbellen. Superleuk vond hij dat.”
Vette grijns
Sindsdien is het ziekenhuis in en ziekenhuis uit voor Bas. En telkens weer zorgen de clowns voor wat lichtheid en ontspanning. “Als ouder denk je soms, ‘ik weet niet of hij er nu op zit te wachten’. Zoals die keer dat we net aankwamen voor een hoge dosis chemo. Bas zat nog niet in zijn bed of Pantalon en Boem stonden voor zijn neus. Maar ja hoor, meteen verscheen die vette grijns weer op zijn gezicht. Op de een of andere manier voelen de clowns altijd zo goed aan wat de situatie is en hoe ze ermee om moeten gaan.”
Een andere keer was Bas met zijn ouders in Utrecht op weg naar de uitgang van het ziekenhuis. “Toevallig kwamen de clowns net aan, ze zagen Bas in zijn rolstoel en raceten met hem door de gang. Dat zijn onvergetelijke momenten.”
“Het werk van de CliniClowns is zo tastbaar en mooi. Wij zagen hoeveel energie Bas van de clowns kreeg, dus dit goede doel moest er gewoon bij, vonden we.”
Sponsoractie
Op de school van Bas wordt intensief met hem meegeleefd. Er werd uit zijn naam een grote sponsoractie op touw gezet om geld in te zamelen voor drie goede doelen, waaronder CliniClowns. Bob, de leerkracht van Bas: “Het werk van de CliniClowns is zo tastbaar en mooi. Wij zagen hoeveel energie Bas van de clowns kreeg, dus dit goede doel moest er gewoon bij, vonden we.”
Hoog bezoek
Tijdens de actiedag op school, waar maar liefst twaalf duizend euro werd opgehaald, kwam Bas ook even kijken. Het ging die dag niet zo goed met hem, dus het bezoekje was kort. Maar thuis wachtte hem een grote verrassing: clown Jop kwam langs. “Dat had een van de initiatiefnemers van de actie als verrassing voor hem geregeld”, vertelt zijn moeder. “Bas zat nietsvermoedend op zijn tablet te turen, hij keek op en daar stond de clown voor zijn neus. Ze had een kaartje bij zich en vroeg Bas wat ze erop moest schrijven. ‘Maakt me niet uit’, zei Bas. En hop, ze schreef ‘Maakt me niet uit’ op het kaartje. Bas moest zo lachen.”
Andere kinderen gaan met hun ouders naar een pretpark of doen andere leuke dingen, zegt Marianne. “Dat zit er nu voor Bas even niet in, dus dit soort momenten zijn bijzonder voor hem. Zo is hij er zo ook even helemaal uit, hij gaat volledig op in zo’n moment.”