CliniClowns toveren de lach terug bij kleine Ibe
-
- Blog
- Ervaringsdeskundigen
- CliniClowns toveren de lach terug bij kleine Ibe
Bam! Een luide knal in het ziekenhuis. Kleine Ibe (4) schrikt even, maar wil dan toch weten waar het kabaal vandaan komt. Pas op voor je infuus, roept mama Daniëlle nog als Ibe samen met knuffel Pinky de gang in struint. O ja, bijna vergeten.
De jongen begint op slag te stralen als hij de lawaaibron ontdekt. Tja, wie anders? CliniClowns Zabor en Mimi proberen een bed uit een ziekenhuiskamer te krijgen, maar dat staat nu dwars door de kamer tegen een muur geparkeerd. De clowns staan vastgeklemd tussen het hoofdeinde en een ander bed. Het is een chaos. Hulpeloos kijken de clowns op. “We wilden alleen opruimen’, sipt Mimi tegen Ibe. “Kun jij misschien even helpen?”, vraagt Zabor.
Tuurlijk. Ibe wijst en ook zijn knuffel Pinky dirigeert, tot alles weer op de juiste plek staat. Ibe gniffelt om de clowns die elkaar steeds in de weg lopen. Het is allemaal net weer op orde als er een zuster binnenloopt. “Pfew, bedankt Ibe en Pinky”, fluisteren de clowns.
Ibe kijkt trots. De clowns en hij zijn dikke vrienden, nu hij regelmatig in het ziekenhuis is. Na een tekenbeet en een behandeling met antibiotica, kreeg hij een verlamming in zijn gezicht: hij had toch de ziekte van Lyme opgelopen.
De CliniClowns maken het beter
Ibe moest dagelijks aan het infuus, in het ziekenhuis en thuis. Na een allergische reactie heeft hij nu gedurende twee weken een ander, continu infuus. Toch gaat hij dankzij de clowns nog steeds graag naar het ziekenhuis, vertelt mama Danielle. “Bij het aanprikken huilt hij even, maar daarna is hij weer vrolijk. De clowns maken dat akelige ziekenhuis minder vervelend, je kind vergeet even dat hij ziek is. Als ouder ben je blij als je je kind weer ziet lachen. Ik moet zelf altijd ook echt om ze lachen.”
Ibe heeft het de afgelopen weken niet makkelijk gehad. Danielle: “Ibe heeft moeilijke vaten. Ze hebben in drie weken tijd voor zes infusen vijftien keer bij hem moeten prikken. Hij is twee keer onder narcose geweest voor een punctie, dat ging ook niet van een leien dakje.”
Inmiddels gaat het gelukkig stukken beter. “Ibe is sterk, we zijn heel trots op hem. Het leuke is dat hij het veel over de CliniClowns heeft en niet over de nare dingen. Ik ben zelf panisch voor ziekenhuizen, dat is nu minder, de clowns hebben mij dus zelfs iets gebracht. Als ik als kind CliniClowns had gehad, had ik die angst zeker niet zo gehad.”