Iza tuurt een beetje beduusd naar de tekening die CliniClown Clara haar net gaf. Het is een slordige schets van het menselijk lichaam, met veel pijlen en uitroeptekens. Wat vage krassen moeten de organen voorstellen. Het lijkt wel of ze met grote haast in het lichaam zijn gepropt. “En op de verkeerde plek”, gniffelt Iza.
Blazen
Het meisje is in Kinderziekenhuis Almere voor onderzoek naar mogelijke lactose-intolerantie. Twee jaar geleden werd al een glutenallergie vastgesteld. “Maar ondanks haar dieet heeft Iza nog steeds veel last van buik- en maagpijn”, vertelt moeder Klasien. “Ik denk dat er meer aan de hand is.” Om uit te vinden wát, kreeg Iza vanochtend een drankje met lactose. Anderhalf uur lang moet ze om het kwartier blazen in een instrument met een digitale meter. Aan haar adem kan de dokter zien of ze inderdaad niet tegen lactose kan.
Pijlen
Eerder vanochtend ontmoette Iza CliniClown Clara voor het eerst. Ze vond haar meteen leuk. Nu kijkt de clown met grote ogen toe hoe Iza in de meter blaast. “Ik doe dit omdat ik buikpijn krijg van melk”, legt Iza haar na het blazen rustig uit. Wat?! Clara snapt er niets van. “Blazen. Melk. Wat heeft dat nou met elkaar te maken?” Iza weet het eigenlijk ook niet precies. Clara graaft een papiertje en een stift op uit haar tasje. Met snelle schetsen tekent ze iets dat op een lichaam lijkt. Ze wijst betweterig met haar stift. “Kijk, hier zit je buik. Als je melk drinkt komt het in je buik terecht.” Ze tekent een dikke pijl. “Daar zitten je longen.” Weer twee vette pijlen. “Als je blaast, komt de lucht uit je longen. Wat heeft melk nou met lucht te maken? Ik snap het niet.” Uitroeptekens. Dan een heel dik vraagteken. Het blaadje is zo vol gekalkt.
Spreekbeurt
Iza giechelt. Als de verpleegkundige opnieuw met het metertje aan komt lopen, wil die Clara wel even uitleggen hoe het werkt. Maar het is net wat te moeilijk voor haar. “Dokter Clara begrijpt het niet”, lacht de verpleegkundige. Clara krabt verlegen op haar hoofd, ze geeft haar tekening snel aan Iza. “Nou Iza, sterkte met eh, je geblaas dan maar”, mompelt ze, voor ze afdruipt.
Moeder en dochter kijken haar lachend na. Dat was gezellig! “Ik ga een spreekbeurt houden over de CliniClowns”, zegt Iza even later, als ze met haar moeder wegloopt over de gang. “Iza zit op een Montessorischool, ze moeten veel spreekbeurten en presentaties geven”, legt Klasien uit. “Ze vond Clara geweldig, dus ja, écht een leuk spreekbeurtonderwerp.”
