×

Een gigafeesthoed voor Jennifer

Het is 1994. CliniClowns Nop en Nippertje staan in het Juliana Kinderziekenhuis op de drempel van de kamer van de vierjarige Jennifer. Ze spelen nog niet zo lang in het ziekenhuis, het is één van de allereerste pilots van CliniClowns.

In het ziekenhuis is een feestje en Jennifer heeft een feesthoed nodig. De CliniClowns zoeken in hun koffertje naar een feesthoed. Een hoedje hebben ze niet, maar ze hebben wel een krant mee. En een krant is natuurlijk uitermate geschikt voor het vouwen van een gigafeesthoed voor Jennifer. Lustig gaan de clowns met de krant aan de slag, terwijl Jennifer vanuit het bed toekijkt naar wat deze twee rare figuren in de deuropening doen.

Nu, 24 jaar later, volgt de vader van Jennifer CliniClowns op de voet. “Jennifer had jeugdreuma”, vertelt vader Jos. “Ze lag zeven weken in het ziekenhuis omdat ze antistoffen tegen haarzelf aanmaakt. Alles was ontstoken, haar hart, haar longen, haar lever.”

Dat de clowns toen langskwamen, was uitzonderlijk. Het was een proef van het ziekenhuis, om te kijken of zieke kinderen baat hebben bij een bezoek van de clowns. “Mijn vrouw en ik wilden het wel proberen. Jennifer wilde namelijk niemand meer zien. Geen bezoek, niets meer. Op dat moment dachten we, niet geschoten is altijd mis. Misschien kunnen de clowns nog wat teweeg brengen.”

De clowns zijn welkom

Met de zojuist gemaakte feesthoed in hun handen staan Nop en Nippertje weifelend op de drempel van Jennifer’s kamer. De vraag is nu, hoe komt die hoed bij Jennifer. Het meisje zit eigenlijk niet te wachten op bezoek en twijfelt daarom ook over hoe ver de clowns haar kamer in mogen komen. Maar de hoed wil ze wel graag hebben. Gelukkig zijn Nop en Nippertje niet snel uit het lood geslagen; zij vinden altijd wel een oplossing.

Volgens Jos speelden de clowns die dag perfect in op wat Jennifer aan kon. Daarom kregen de clowns ook al snel toestemming van Jennifer om de kamer in te komen. “In eerste instantie moest ze niks van die clowns hebben,” vertelt Jos. “Maar op de een of andere manier konden de clowns haar aandacht trekken. Het is geweldig om dat te zien.”

Ook de vervolgbezoekjes van de clowns vielen in goede aarde. Jos kan zich nog vele momenten herinneren. Zoals het spel met een luik waar Nop doorheen moest. “Mijn dochter vond het geweldig en ook mijn andere twee kinderen lagen in een deuk. Dit is een herinnering die we niet snel meer zullen vergeten.”

CliniClowns maken het beter

Jos is nog altijd laaiend positief over het werk van de CliniClowns. “Als je de CliniClowns een keer aan het werk gezien hebt, dan raak je die herinnering niet meer kwijt. Ze doen zoveel mooi werk.” Daarom steunt Jos nog iedere maand de CliniClowns en koopt hij elk jaar een CliniClowns beeldje.

“Ik zeg altijd, de clowns maken niemand beter, maar ze maken hét wel beter. Ik vind het daarom belangrijk om te blijven steunen. En dat doe ik al sinds Jennifer voor de eerste keer in het ziekenhuis lag.”

Met de inmiddels 29-jarige Jennifer gaat het goed. “Ze is een harde voor zichzelf, hoor”, vertelt Jos. “Maar gelukkig heeft ze weinig tot geen last meer van de jeugdreuma.”

Vond je het een mooi verhaal en wil jij ook bijdragen? Doneer je oude mobiel of cartridges!

Help mee, steun CliniClowns!

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Geef je op met je e-mailadres en blijf op de hoogte van het laatste nieuws. Zo lees je meer over het werk van CliniClowns, acties van sponsoren en manieren om CliniClowns te steunen.

Culinaire avonturen op de downpoli

“Leuke neus”, zegt Nina (5), terwijl ze op Neels rode neus duwt. Ze is op de downpoli voor controle en dat is best vervelend. Maar de tranen zijn snel gedroogd als ze ontdekt dat Cliniclowns Nop en Neel berenhonger hebben.

Maak bezoeken mogelijk!

Gun nog meer zieke kinderen bezoek van CliniClowns! Met jouw donatie maak je het mede mogelijk dat CliniClowns nog meer zieke kinderen kan laten lachen, ontspannen en genieten. Help je mee?