Mevrouw Bon glimt als CliniClown Waldo (Marcel) in het woonzorgcentrum haar hand vastpakt. Waldo en clown Olga spelen er een keer per maand. Ze weten inmiddels dat mevrouw vaak eerst afwijzend reageert, en dan razendsnel bijdraait.
Dat blijkt ook nu, als Olga en Waldo bij haar aankloppen. “Mevrouw, had u de CliniClowns besteld?” “Natuurlijk niet”, kaatst ze terug. Meteen ontstaat een grappig gesprek. Als Waldo en Olga naar de woonkamer lopen, volgt mevrouw hen, ze lacht uitbundig. “Er glundert niemand zoals Mevrouw Bon”, lacht Marcel. Hij maakt vaker mee dat bewoners transformeren van terughoudend tot open en vrij. “We krijgen dagelijks kleine cadeautjes.”
Vrolijkheid, speelsheid en verbinding
Marcel werkt al sinds 1999 als de naïeve, brutale Waldo. Tot hij besloot zijn hart te volgen, was hij managementtrainer in het bedrijfsleven, met clowning hield hij zich vooral bezig in zijn vrije tijd.
Marcel speelt voor kinderen in instellingen én voor mensen met dementie. Die laatste doelgroep is breed geschakeerd. “Onlangs danste ik met een mevrouw door de woonkamer, ik dacht, heb jij wel dementie? Maar we treffen ook mensen die ver weg zijn en hun bed niet meer uitkomen.”
De clowns brengen hen vrolijkheid, speelsheid en verbinding. En ze maken contact met het positieve en gezonde in iemand. “Ik zag laatst een oude foto hangen van een dame in een roeiboot. Ik vroeg een bewoonster of zij dat was. Ze begon meteen roeibewegingen te maken. Even later was iedereen aan tafel vol plezier aan het roeien. Echt samen.”
Intens contact
Wij haken in waar anderen vaak afhaken. De CliniClown kijkt niet naar wat er niet is, maar naar wat er nog wel is. We dagen bewoners uit, prikkelen. Het zou mooi zijn als dat op nog veel meer plekken kan. Als je ziet wat onze bezoeken teweeg brengen. Het plezier dat mensen hebben, ik zou zo graag willen dat we dit vaker kunnen doen.”
Wil jij ook dat Marcel meer mensen met dementie kan bezoeken? Word dan nu donateur!