×

‘Langzaam verschijnt er een glimlachje op haar gezicht’

Een stapel viltjes en een mondharmonica. Meer hebben CliniClowns Bes en Hup niet nodig voor een bijzondere middag met de kinderen van CityKids.

In ontwikkelcentrum CityKids, locatie Capelle aan den IJssel, is het vandaag een beetje feest: CliniClowns Hup en Bes zijn er, hun mondharmonicaatje klinkt al door de gang. Eén jongetje zit onverstoorbaar aan zijn tafeltje en keurt hen geen blik waardig. Tot clown Bes – zonder oogcontact te maken – met wat viltjes begint te spelen. Zijn belangstelling is getriggerd.

CliniClown Hup samen met één van de kinderen bij CityKids

De jongen zet aarzelend een koe op het viltje dat Bes neerlegt. “Boe”, zegt Bes. Nu een geit. Bes mekkert, de jongen glundert. Weg is de angst. “Ik ging in zijn bubbel zitten op zoek naar aansluiting. Dat lukte”, lacht Willemien, alias clown Bes. Clownsmaatje Hup wordt intussen van top tot teen bekeken door een meisje met het syndroom van Down. Langzaam verschijnt er een glimlachje op haar gezicht.

Geef zieke kinderen, kinderen met een beperking en mensen met dementie afleiding en plezier

Verrijking

Pedagoog Madelon van Tol vindt het mooi dat de clowns haarfijn aanvoelen hoe ze elk kind moeten benaderen. “De CliniClowns zijn een verrijking hier. Ze zoeken altijd toenadering, maar nooit teveel.” Een jongen vond de clowns toch zo spannend dat hij wegrende. “Na een paar minuutjes haalden we hem er weer bij. Langzaamaan ontdooide hij. De clowns lieten hem met rust tot hij zich veilig genoeg voelde. Samen met Hup stond hij uiteindelijk met viltjes te gooien. Ze hadden de grootste lol.”

Brede problematiek

Kinderen met autisme, het syndroom van Down, genafwijkingen of meervoudig beperkt: CityKids biedt ontwikkelingsgerichte zorg aan kinderen van 0 tot 12 jaar en heeft een verpleegkundig dagverblijf. Chelsey staat op een vroeghulpgroep met veel jonge kinderen, in Madelon’s structuurgroep zitten kinderen van drie tot zeven die net wat zelfstandiger zijn. Het is hun taak de kinderen te stimuleren tot zelfstandigheid of ze waar mogelijk voor te bereiden voor onderwijs.
 
De CliniClowns bezoeken bij CityKids steeds vier keer achter elkaar dezelfde groepjes. Die continuïteit is belangrijk, vindt pedagoog Chelsey den Dekker. “Je ziet de kinderen toegroeien naar de clowns. Ze vinden het de eerste keer erg spannend, de tweede keer kruipen ze meestal al iets meer uit hun schulp.” Madelon: “Onze kinderen hebben tijd nodig om los te komen.”

Bubbel

De komst van de clowns brengt niet alleen vrolijkheid, het stelt de pedagogen ook in staat kinderen rustig te observeren. Chelsey: “Daarbij is het ook voor ons leerzaam. Een van de kinderen kauwde op de rand van de koffer van Hup. Wij zouden zeggen: doet maar niet. Maar Hup deed mee: smaakt zo’n koffer nou lekker? Het gedrag van de kinderen spiegelen om op hetzelfde level te komen, dat is zo’n positieve insteek.”
 
In haar groep zitten veel kindjes die in zichzelf gekeerd zijn en weinig contact maken. “Als de clowns er zijn durven ze vaak uit die bubbel te komen.” En als de clowns weer vertrekken, blijft de vrolijke sfeer vaak hangen. Chelsey: “Na zo’n bezoekje zijn de kinderen rustig. Vanwege alle prikkels, maar ook omdat ze er echt van hebben genoten. Er heerst dan zo’n ontspannen sfeer. En wij als pedagogen kijken ook uit naar hun bezoekjes hoor!”

Help jij mee zodat we nog meer zieke kinderen, kinderen met een beperking en mensen met dementie afleiding en plezier kunnen bezorgen?