‘Iedereen wordt gezien’

Een van onze bewoners wordt regelmatig opgehaald voor een uitje. Zo zou hij gaan golfen, maar waar was zijn bril? Gelukkig waren de clowns er net, die zouden wel even helpen zoeken. Hun geïmproviseerde liedje ‘Waar is mijn bril?’ vrolijkte hem op slag op. De clowns gingen ook maar meteen op zoek naar zijn bodywarmer. Meneer werd enthousiast en begon grapjes te maken. Hij straalde helemaal! 

De CliniClowns komen hier eens in de vier tot zes weken. Een vast koppel dat regelmatig komt en de mensen kent, werkt goed. Zij kennen de bewoners en voelen vertrouwd. De vorige keer bezochten ze onze grootste woongroep. Ze begonnen met een liedje om het ijs te breken. De bewoners gaan daar meestal vrij snel in mee. Iemand vroeg: gaan jullie trouwen? Zo leuk om te zien dat de clowns meteen dat huwelijk meenemen in het spel. Er werd een aanzoek gedaan, er kwam een verloving en de bewoners waren er als gasten bij. Zij zaten intens te genieten, ze vinden die interactie zo leuk. 

Wat ik goed vind aan de CliniClowns: ze tasten een situatie eerst goed af. Hoe is deze bewoner? Hoe kunnen we hem of haar het beste benaderen? Heel rustig of wat uitbundiger? De clowns zorgen altijd voor zoveel sfeer. Ze brengen verbinding, bewoners volgen het spel echt samen en reageren oplettend. Iedereen wordt gezien, ook de mensen die meer in zichzelf verzonken zijn. De een gaat bij de clowns zitten voor een gesprekje, de ander om even een hand vast te houden. 

Een bewoonster was verdrietig vanwege het verlies van haar partner. De CliniClowns wisten haar toch op te fleuren door er even helemaal voor haar te zijn. Dat vond ik zo ontroerend om te zien. Een andere mevrouw met psychische problematiek vond het eerst helemaal niks als de clowns kwamen. Totdat ze ineens uit volle borst met hen mee begon te zingen en verhalen begon te vertellen. Ze had de tijd van haar leven. Dat is heel speciaal om mee te maken.