‘Ik kan nog steeds huilen als ik denk aan dat moment’

“Onze dochter Liva kwam voor het eerst in aanraking met de CliniClowns toen ze drie was. Ze was erg ziek, de huisarts nam haar klachten niet serieus en ik maakte me grote zorgen. Mijn moedergevoel schreeuwde dat er iets niet goed zat, ik voelde me ongehoord. Op een dag heb ik haar in de auto gezet en ben ik naar de Eerste Hulp gereden. Daar constateerde de arts een dubbele longontsteking met een abces in haar long. Als ik een uur later was weggereden, was ze er nu misschien niet meer geweest.

Liva is een maand lang opgenomen geweest, waarin we de CliniClowns misschien wel vijf keer hebben gezien. Aan het begin vanachter het raam. Liva lag in quarantaine, ze was zo zwak dat er niemand bij haar mocht komen. En ik zag iets ongelofelijks: mijn dochter, die ik al weken niet had zien lachen, had ontzettend veel plezier. Om zoiets kleins, een spelletje met een balletje, een liedje… Ik kan nog steeds huilen als ik aan dat vrolijke koppie denk. Het greep me enorm aan. Later kwamen ze ook bij haar op de kamer. Nou, dat was natuurlijk helemaal feest!

Gedurende deze opname was mijn zoon Maes een halfjaar. Bij hem werd al bij zijn geboorte een chronische nieraandoening geconstateerd. Hij is sindsdien vaste klant in het ziekenhuis. Als baby kreeg hij al bezoek van de CliniClowns, dan kwamen ze bellenblazen. Het spel groeide met hem mee naarmate hij ouder werd. Afgelopen zomer moest Maes worden opgenomen vanwege een ontsteking. Hij lag aan een infuus met antibiotica en de clowns kwamen binnen. Toen zag ik dat het echt iets bij hem losmaakte, misschien omdat hij nu wat ouder is. Het was echt lachen, gieren, brullen!

Ik heb veel volgers op Instagram en toen Liva zo ziek was besloot er iemand een crowdfundingsactie te starten. Omdat ze de hele decembermaand in het ziekenhuis had gelegen, zouden we met het opgehaalde geld Sinterklaas en Kerstmis nog even dunnetjes over kunnen doen in januari. Die actie liep enorm uit de hand: we konden van het geld naar Disneyland! Er bleef nog een groot bedrag over, dat hebben we aan CliniClowns gedoneerd. Want zij zijn uiteindelijk degenen die tijdens die moeilijke periode een lach op haar gezicht konden toveren.

We zijn nu drie jaar verder na de opname van Liva en ik heb er nog steeds last van. Je kind zó ziek zien, dat gun ik mijn ergste vijand niet. Ik voel me nog altijd schuldig. Het gaat nu goed met haar, maar haar long is blijvend beschadigd, ze zal altijd klachten houden. Maes krijgt elk jaar een scan om te zien hoe het met zijn nierfunctie gaat.

Ziekenhuizen met dokters en prikjes zijn altijd spannend, maar de CliniClowns hebben dat de afgelopen jaren écht makkelijker gemaakt voor onze kinderen. Daar zijn wij hen als ouders eeuwig dankbaar voor.”