‘Als je zelf ook lol hebt, ontstaan de mooiste dingen’

CliniClown Toni heeft nieuwe sokken. Trots houdt hij ze voor de camera. “Wat mooi, Toni!”, zegt het meisje dat via de CliniClowns App contact met hem heeft. Probleempje: ze zijn aan de lange kant. Vanaf de grond gemeten komen de sokken bijna tot Toni’s navel. Het meisje grinnikt: “Trek ze eens aan?” Onhandig begint Toni te sjorren. Hoofdschuddend legt het meisje via het beeldscherm uit hoe het moet, schaterend om Toni’s geklungel.

Toon speelt als CliniClown Toni regelmatig op de app, maar staat te trappelen om ook live meters te maken. Sinds 1 juli heeft hij een vast contract bij CliniClowns, maar door de coronacrisis kan dat nog maar mondjesmaat. Toon stapte over vanuit het theater. Als acteur speelde hij in tal van producties van befaamde theatergezelschappen. Ook werkte hij samen met theatermaakster Boukje Schweigman, bekend vanwege haar poëtische, fysieke voorstellingen. Na vijftien jaar – de laatst tien jaar speelde hij veel voor kinderen - was hij toe aan iets anders, al wil hij theater blijven maken. “Maar clownen wordt mijn basis.”

De interesse ontstond door de enthousiaste verhalen van echtgenote Mijke, ofwel CliniClown Makkie. “Ik ging beseffen hoe waardevol haar werk is. Ik vroeg me af, zou het wat voor mij zijn?” Hij deed auditie, werd aangenomen en deed een jaar lang de clownsopleiding van CliniClowns. Behalve Toon’s rijke theaterervaring komt ook zijn mimeopleiding - inclusief een intensieve workshop clownerie - goed van pas. Toni is een zeer fysieke, speelse clown van weinig woorden. “Hij is druk en snel en een beetje een opschepper.” Leuk weetje: Toon’s vader werkt al zijn hele leven als clown Fratso voor kleuters en kinderen met een verstandelijke beperking. Als kind ging Toon regelmatig mee.

Inmiddels heeft CliniClown Toni al in verschillende ziekenhuizen en voor mensen met dementie gespeeld. “Je gaat soms in een kwartiertje van nacht naar dag: je stapt een kamer in en treft een kind of oudere die gesloten, in zichzelf gedoken is. Als je dan weer vertrekt ligt er een grote glimlach op dat gezicht. Je krijgt zoveel terug. Dat afstemmen op de situatie die je aantreft is bijzonder, je bent als clown volkomen in het moment. En als je zelf ook lol hebt, ontstaan de mooiste dingen.”

Laatst nog speelde hij met clownsmaatje Toef in een verzorgingstehuis (zie foto bovenaan). “Een mevrouw deinde mee op ons muziekje. Toen ik naar haar toe ging, vertelde een verzorgster dat ze vroeger danste. ‘Het Zwanenmeer’, zei ze zelf. Toen ik snel Het Zwanenmeer opzette, stond ze meteen op en bewoog haar armen op de muziek. Je zag haar opleven, ze straalde gewoon. Een verzorgster hield haar vast, Toef en ik begonnen mee te ‘zwaandansen’. Mevrouw genoot, en werd ook even in het zonnetje gezet. In het contact zag je het leven en die passie opbloeien.”