CliniClowns
De CliniClowns doen er alles aan om ervoor te zorgen dat iemand weer even zichzelf kan zijn. Ze vertellen hier graag meer over hun vak.
Een ochtend op een noodopvanglocatie
Ellen speelt als CliniClown Pom voor gevluchte kinderen, zodat zij even hun angst of spanning kunnen vergeten en gewoon weer even kind zijn. In dit verhaal neemt Ellen je mee tijdens een bezoek aan een noodopvanglocatie.
‘Ik hoop dat dit een moment is dat we nooit gaan vergeten’
Elke donderdag is Bas (CliniClown Hop) te vinden in het Wilhelmina Kinderziekenhuis: een plek waar de sfeer soms zwaar is, maar ook ruimte biedt voor momenten van lichtheid. Hij deelt zijn verhaal.
'Zo bijzonder om een band op te bouwen'
Als clown ben je altijd een beetje jezelf, maar toch iemand anders. Dit is hoe de 26-jarige Dennis (CliniClown Chico) zijn werk ervaart. “Clown zijn was altijd mijn droom, het is mijn favoriete vorm van komedie.” Dennis begon op...
Ook al vergeet je mij...
Daniëlle van Dijk geniet enorm van haar werk als CliniClown. In dit verhaal vertelt ze over bijzondere momenten die haar zijn bijgebleven.
‘Dat ik geen clownservaring had ontmoedigde even, maar toch trok ik de stoute schoenen aan’
Tessa Rouvoet is een van de nieuwste clowns. Iedere week bezoekt zij samen met collega Merlijn de Vries (clown Kluun) verpleeghuizen voor mensen met dementie om een moment van lichtheid te brengen. CliniClown Kiki is stoer, nieuwsgierig...
‘Om oprecht contact te kunnen maken, moet je jezelf openstellen’
Jaren voordat Tilly Sanichar ging werken als CliniClown Stoet, was ze al donateur van CliniClowns. Ze vertelt hoe ze van haar werk geniet. “Spelen op de downpoli is het hoogtepunt van mijn week.”
‘Iedereen in de woonkamer is geraakt’
CliniClown Carla Schmidt draait al 25 jaar mee als clown Polleke. In dit verhaal vertelt ze over mooie momenten op de werkvloer. “Ik voel me nog altijd bevoorrecht dat ik dit mag doen.”
‘Als ik er ben, is er niets dat moet’
Een dikke knuffel van een jongetje met autisme dat normaal gesproken elk contact ontwijkt. Of er ‘gewoon’ even zijn voor een puber met anorexia. Mies de Waal (CliniClown Miep) geniet van de veelzijdigheid van haar werk.
Het plezier van de verbeelding
Thomas Scheuerman’s alter ego, CliniClown Bop, leeft half in de werkelijkheid en half in de verbeelding. In dit verhaal vertelt hij over zijn werk. “Dat je in benarde momenten toch plezier brengt, voelt als een voorrecht.”
'Ik geniet elke dag van het effect van ons werk’
Die heerlijke twinkeling in kinderogen als het spel ontstaat. Daar doet Anne van Balen (CliniClown Kers) het voor. In dit verhaal vertelt ze erover. “Dat dit mijn werk zou worden, had ik eigenlijk nooit gedacht.”