×

‘Ik zie hoe belangrijk contact is voor mensen met dementie’

Lekker vissen voor de ramen van een zorgcentrum of sneeuw maken in een ziekenhuiskamer. Karin Koster (53) geniet van de vrijheid die ze heeft als CliniClown Mimi. “Je hoeft niet braaf te zijn.”

Als clown Mimi en Siets binnenkomen zit het 4-jarige jongetje in de ziekenhuiskamer lekker tussen zijn ouders in. Buiten sneeuwt het. Siets heeft een sliert wc-papier bij zich. De clowns scheuren stukjes af en gooien het in de lucht. Eerst op elkaars hoofd, daarna op dat van papa. Zachtjes dwarrelen de flarden omlaag. Sneeuw! Het jongetje kijkt verwonderd op. Nog een sneeuwvlok dwarrelt door de kamer. En nog een. Ook hij krijgt een stukje om te scheuren en begint zelf sneeuw te maken. Zijn omgeving is vergeten. De clowns lopen zachtjes zingend de kamer uit. Een klein moment dat Karin (Mimi) niet snel vergeet. “Hij was ontdooid, ging op in de fantasie, in vervoering met de sneeuw.”

Kinderen laten shinen

Na haar opleiding theatervormgeving kwam Karin bij een steltengroep terecht, daarna volgde de clownsopleiding in Amsterdam. En dáár viel het kwartje. Ze droomde toen al van een baan bij CliniClowns. “Omdat je spel dan een functie krijgt. Je gaat niet voor je eigen applaus, je zet het in om kinderen te laten shinen.” Karin werkte eerst jaren als zelfstandig clown. “Op straat, bij de opening van winkelcentra en ook bij de toenmalige Faria-clowns voor mensen met dementie.” Ze deed een paar keer auditie voor CliniClowns. “Maar het was niet het goede moment voor mij. Ik was zenuwachtig, zat niet genoeg in het moment. De laatste keer, nu 7 jaar geleden, klopte het wel en werd ik aangenomen.”

Geef zieke kinderen, kinderen met een beperking en mensen met dementie afleiding en plezier

Bewegingsvrijheid

CliniClown Mimi speelt voor een bewoonster met dementie.

Mimi speelt voornamelijk in ziekenhuizen in Zuid-Nederland, waaronder Heerlen, Veldhoven en Boxmeer. Voor online maakt ze filmpjes op de vierkante meter in haar logeerkamer. Leuk, maar beperkt. “Daar kan ik natuurlijk geen rondje fietsen.” Die bewegingsvrijheid vindt ze gelukkig wel bij het buiten spelen voor mensen met dementie. “Dat vind ik zo bijzonder. Ramen wassen, herfstbladeren vegen, een visvoorstelling, elke keer bedenken we iets anders.” Ze geniet van de reacties achter de ramen. “Luchtkusjes, zwaaien, je naar binnen wenken. Je ziet daar hoe belangrijk contact is voor mensen.”

Hoe zijn we hier beland?

De muzikale en beweeglijke CliniClown Mimi heeft veel kanten. “Soms is ze brutaal, soms de aangever, soms de domme clown. Elk maatje brengt iets anders bij je naar boven.” Ze speelt vaak met Miep van der Doelen (clown Siets). “We blijven elkaar verrassen in het spel. Vaak vragen we ons af hoe zijn we hier nu weer beland?” Net even de grens opzoeken, vindt Karin heerlijk: “Je hoeft als clown niet braaf te zijn. Je speelt met fantasie en je bent nooit af, het kan altijd weer anders en beter.”

Geef zieke kinderen, kinderen met een beperking en mensen met dementie afleiding en plezier