Naomi (11) heeft een drukke schoolweek achter de rug, ze kan niet tot rust komen, is boos en verdrietig. “Zal ik de CliniClowns opzetten?”, vraagt haar moeder Jacqueline. “Ja mama, ja, doen!” zegt Naomi blij. Jacqueline pakt de tablet en zoekt op YouTube een filmpje van het Klein Zintuigen Orkest op. Naomi kruipt bij haar moeder op schoot, luistert naar de vrolijke klanken en valt als een blok in slaap. “Dit”, zegt Jacqueline, is wat de CliniClowns met haar dochter doen. “Ze brengen haar zo veel rust.”
Zware epilepsie
Toen ze twee jaar oud was, kreeg Naomi haar eerste urenlange epileptische aanval. Ze belandde in het Elizabeth-TweeSteden Ziekenhuis, waar ze de volgende dag weer een heftige aanval kreeg. Jacqueline: “De neuroloog had het idee dat er meer aan de hand was. Binnen zes weken hadden we de diagnose: de zenuwziekte neurofibromatose.”
Kinderen met deze zeldzame ziekte hebben goedaardige gezwellen rond de zenuwen. De ziekte manifesteert zich op nog allerlei andere manieren. Daarom is Naomi kind aan huis in het ziekenhuis. Ze moet vaak naar de neuroloog, kinderarts en oogarts. Binnenkort gaat ze voor het eerst naar de dermatoloog, vanwege pijnlijke bobbeltjes op haar huid, een van de symptomen die zich rond de vroege puberteit openbaren.
Een grote glimlach
De allereerste keer in het ziekenhuis maakte Naomi meteen kennis met de CliniClowns. “Wat een ervaring”, vertelt Harrie. “Als de clowns komen vergeten de kinderen alles om zich heen, en wij als ouders ook. Je wordt opgenomen in het spel.” Jacqueline: “Naomi had die eerste keer een glimlach van hier tot Tokio. Die blik van haar vergeet ik nooit, het was fantastisch.”