×

Een slobbertrui voor de koning is zo gemaakt

De stille huiskamer van Vilente’s woonzorglocatie De Sonnenberg zoemde begin dit jaar door de komst van CliniClowns Biba en Roos opeens van de activiteit. Niks leuker dan met z’n allen gezellig een slobbertrui breien voor de koning.

“Wilt u even helpen?”CliniClown Biba knielt lichtelijk hulpeloos naast een bewoonster van Vilente’s woonzorglocatie De Sonnenberg in Oosterbeek voor mensen met dementie. Ze steekt een breiwerk in wording omhoog. De breipennen zijn zo dik als trommelstokken, de wol is een dikke blauwe kabel.  “Steken opzetten, dat is moeilijk”, reageert de dame meteen begrijpend. Ze betast met haar hand de enorme knot touw. “Goede kwaliteit wol”, zegt Biba. “Ja, geweldig”, lacht de mevrouw.

Van eilandjes naar verbinding

De andere bewoonsters monsteren de twee clowns intussen aandachtig. Zaten ze net nog allemaal als losse eilandjes aan tafel zonder zich met elkaar te bemoeien, nu voel je de verbinding. De dames lachen naar elkaar: wat een grappige bezoeksters zijn dit! Roos valt meteen op door haar hoge knot met kleurige roosjes, Biba valt ook in de smaak met haar groene wollen jasje. “Je ziet er beeldig uit”, zegt iemand goedkeurend. “Heb je dat zelf gebreid?” Het breiwerk diept bij allen vergeten herinneringen op aan de tijd dat ze zelf nog prachtige sjaals, truien en sokken konden breien.

Gegniffel van de dames

Een bewoonster legt die onhandige Biba wel even uit hoe. Insteken. Omslaan. Doorhalen. Af laten gaan. “Waar is het voor?”, vraagt ze heel praktisch. “Een slobbertrui voor koning Willem-Alexander”, antwoordt Roos meteen. “Oh, die woont hier toch’’, weet iemand. “Ja, Willem- Alexander is een lieve vent hoor.” De dames vinden een trui een goed idee. “De koning heeft het vaak koud”, zegt Roos. “Ja, altijd maar die strakke pakken”, giechelt Biba. De dames gniffelen mee. Eerst maar eens de wol op een bol draaien. Met vereende krachten wordt het touw uit elkaar getrokken. Wat voor maat zou hij eigenlijk hebben? Biba peinst. “Nou, zeker 56”, schat een bewoonster.  

Willem krijgt een nieuwe trui

Biba zet ook wat steken op met het dikke touw: “Zo heb ik het geleerd van mijn moeder.” “Nou, dan heeft ze dat goed gedaan”, zegt een mevrouw. “Hoe gaat u breien”, vraagt ze belangstellend. “Een recht, een averecht?” “Een recht en een averecht”, begint ze automatisch te zingen. De mevrouw in de roze trui helpt kordaat mee met steken opzetten, handig maakt ze lussen van het dikke touw. Biba en zij raken er pardoes in verstrikt. Iedereen moet erg lachen. Roos en Biba heffen intussen een gezellig liedje aan: “Het is gelukt, Willem krijgt een nieuwe trui!”

De kracht van het vertrouwde

Bea (clown Biba) en Mareen (Clown Roos) zijn in hun nopjes over deze speciale ochtend.
Mareen: “Die enorme knot touw verbond ze letterlijk. Dat voelde je, dat maakte het echt bijzonder.” Bea: “Mensen met dementie zijn vaak onzeker, ze zijn zoveel verloren. Maar breien is vertrouwd. Toen ze me vertelden hoe het moet, zag je ze groeien van trots.”

Vond je het een mooi verhaal en wil jij ook bijdragen? Doneer nu!