Even weg met gevoelens van eenzaamheid, tijd voor een lach

“Hé!” Een meneer op het balkon van het woonzorgcentrum slaakt een kreet als hij CliniClowns Pula en Waldo ziet. Hij praat niet goed, maar de herkenning en blijdschap straalt er vanaf. Pula wuift hem toe en loopt dan samen met Waldo naar het tuinhuisje van de instelling. Daar is het meteen dikke pret als Waldo zich via de zijkant van het huisje knullig naar binnen wurmt.

Door corona zitten de bewoners al maanden vooral binnen. Dat ze nu even buiten in de tuin kunnen genieten van hun koffie en ook nog de clowns op bezoek krijgen, maakt iedereen vrolijk. Waldo improviseert en zet een vrolijk lied in. Als Pula vervolgens een muziekje draait via haar ouderwetse radiootje, deinen enkele bewoners in hun stoel mee. Een ander lacht vooral om het gekke dansje van Pula.

De clowns, die keurig op afstand blijven, zijn ook uitgelaten. Ze hadden verwacht dat ze weer buiten voor het raam zouden spelen, met de bewoners binnen. Dat is vaste prik nu ze door corona veel instellingen niet in kunnen. Gelukkig is er nog heel veel wél mogelijk. “Ik heb al op balkons gespeeld en zelfs op een hoogwerker”, vertelt Pinie Treffers (Pula). “Voor mij is dit de eerste keer dat ik weer mensen voor me heb, zonder camera of glas ertussen. Heel ontroerend.”

De CliniClowns komen al jaren in Amaris de Veste. Activiteitencoördinator Erna den Hoed vindt het belangrijk dat de clowns er juist nu zijn. “Tijdens de eerste golf was er veel boosheid, de mensen begrepen het allemaal niet. De clowns zijn zo’n fijne afleiding, bewoners genieten enorm. Al hebben deze mensen dementie, het gaat er na zo’n bezoekje vaak nog dagen over.”
Als de CliniClowns buiten spelen, hebben ze vaak wat extra attributen bij zich. Dit keer een laddertje en een wisser. “Het plan was om de ramen te wassen, maar dat kan nu niet”, lacht Pinie. Waldo gebruikt de wisser dan maar bij een poging om een dame op afstand een mooie ballon te schenken. “Een cadeautje vol lucht”, zegt hij. De eigenzinnige ballon zweeft er telkens vandoor.

Het clownsspel fleurt vrijwel iedereen op. Marcel Scholten (Waldo): “We kijken hoe we deze mensen het spel in kunnen trekken. Niets moet. Ons spel is geen act, het is een uitnodiging.” Pinie vindt dat haar werk niet wezenlijk is veranderd nu ze op afstand speelt. “Alleen bereik je mensen die diep verzonken zijn minder goed. Bij hen werkt fysieke nabijheid of een aanraking vaak goed. Gelukkig doen de begeleiders altijd veel moeite om ze er toch bij te betrekken. Zij zijn dan als het ware onze aanraking.”
 
Een radioverslag van dit bezoek aan Amaris de Veste van het programma Fris! op KRO-NCRV is hier terug te luisteren.