‘My Bonnie is over the ocean, my Bonnie is over the sea’. Peer swingt met zijn accordeon en Tino’s stem galmt door een omgedraaide verkeerskegel langs de gevel van het gebouw.
Achter het raam – de hoge klapramen staan op een kier zodat het geluid naar binnen kan -deinen de bewoners mee op de muziek. Sommigen zingen uit volle borst mee met de verzoeknummers. Zelfs aan de overkant bij de revalidatieafdeling op een hogere verdieping danst iemand achter het raam.
Meezingers
Tino en Peer zijn bekende clowns voor de bewoners van dit verpleeghuis. Ze spelen er elke maand, ieder met een ander clownsmaatje. “Door de omstandigheden moeten we het even anders oplossen”, vertelt Rob Terwijn (clown Peer). Deze eerste keer met muziek. “Vanwege de barrière moet het spel groter en duidelijker zijn. Hoe je dat kunt doen, zijn we bij CliniClowns nu aan het ontwikkelen. Muziek maken is daarbij een uitkomst. En, meezingers van vroeger vinden mensen met dementie altijd heerlijk.” Hij vindt het mooi om toch iets voor de bewoners te kunnen betekenen. “Het zijn stille tijden met weinig bezoek. Zo gebeurt er toch even iets anders.”
Uitzicht
Welzijnsmedewerker Nausikaa Hartskeerl was meteen enthousiast over het idee. Al vergde het wel enige organisatie om alle bewoners van de clowns te kunnen laten genieten. “Ons balkon loopt helemaal rond, maar twee van de drie afdelingen hebben daar geen uitzicht op.” De bewoners van verschillende afdelingen mogen ook niet bij elkaar, in verband met het coronavirus. “We hebben ze uiteindelijk in twee sessies naar de gemeenschappelijke ruimte gebracht.” Tino en Peer gingen er twee uur lang vol voor, lacht ze. “Op het eind kwam de regen met bakken uit de hemel maar ze lieten zich niet uit het veld slaan.”
“Het zijn stille tijden met weinig bezoek. Zo gebeurt er toch even iets anders.”
Dat fijne gevoel
Nausikaa vond het mooi om te zien hoe de bewoners reageren op het bijzondere clownsbezoek. “Een bewoonster zag de clowns, herkende ze en moest meteen huilen omdat ze zo blij was om ze te zien.” Het effect van het clownsbezoek ijlt normaal altijd na, en dat gebeurde nu ook. “Toen de clowns waren vertrokken hoorde ik een paar mensen verzuchten dat ze toch zo’n gezellige middag hadden gehad. Als je doorvraagt weten ze meestal niet meer precies wat het was, maar dat fijne gevoel blijft hangen.”
Rob Terwijn, die nu net als de andere clowns vooral veel op de CliniClowns App speelt, was zelf stiekem ook blij dat hij weer even live kon spelen. “Dat is toch weer even lekker.” De volgende voorstelling voor dit verpleeghuis is al in de maak. “Dan ga ik ga samen met Mareen (clown Roos) de was ophangen. We beginnen met een groot wit laken, waar je achter kunt verdwijnen. Een volwassen versie van kiekeboe. Ik verheug me er nu al op.”