×

Bjorn en het gekke stuiterei

Bjorn (3) zit stilletjes te balen in de speelkamer van het Prinses Máxima Centrum, gekoppeld aan zijn chemo infuus. De jongen heeft nierkanker. De CliniClowns komen ook bij zijn kamertje langs en dat zorgt voor fijne afleiding.

Elke drie weken krijgt Bjorn een zware chemokuur. Sinds de diagnose in januari staat het gezinsleven op zijn kop, vertelt vader Keesjan. In april, toen een heftige, levensbedreigende operatie onvermijdelijk bleek, nam het gezin zelfs afscheid van Bjorn. “Als het mis was gegaan, hadden we het onszelf nooit vergeven als we dát niet deden.” Maar vandaag denken ze daar even niet meer aan. Bjorn gaat helemaal op in de fratsen van clown Stip en Plip.

Maak dat de kat wijs, denkt Bjorn. “Het is een nep-ei”, roept hij. Maar wacht: er komen rare geluidjes uit. Ze luisteren goed. Gehinnik, denkt Plip. “Nee joh. Da’s gepiep”, snuift Stip. Bjorn probeert het open te tikken. Mislukt. Ook op het clownshoofd van Stip gaat het niet.

Ploink! Het stuitert opeens weg. Bjorn schatert. Erachteraan! Plip rent mee, op jacht naar het ei. Maar het eitje stuitert lekker door, de speelkamer op en neer. Wacht, hoorden ze nou een giecheltje? Hijgend staan ze stil. 

Dan dwarrelt er een vrolijk blauw veertje naar beneden. Dat komt uit het giechelende eitje, dat kan niet anders. Plip fluistert: “Het kuiken is niet meer boos.” Stip fronst, het stuitertje moet warm blijven als ze uit het ei kruipt. Ze stopt het in een doekje in haar tas. Tot straks, kuikentje. Bjorn wuift ook.

Vader Keesjan lacht. “De clowns zorgen zo voor léuke herinneringen aan het ziekenhuis. Met hun inlevingsvermogen en vindingrijkheid maken ze ook op moeilijke momenten contact met Bjorn. Deze geluksmomentjes zijn onbeschrijfelijk waardevol.”

Samen kunnen we nog meer kinderen, zoals Bjorn, mooie lichtpuntjes geven. Help je mee met een (extra) gift?