×

Lou en Bonkie bezoeken echtpaar met dementie

Kriebeltenen, hete voeten; het zit CliniClown Bonkie niet mee. Gelukkig biedt een lieve bewoonster van woonzorgcentrum Sonneburgh troost en een glaasje water.

“Poepoe, wat een hitte vandaag.” CliniClown Bonkie ploft op de bank in de gezellige huiskamer van het echtpaar Munters in het Rotterdamse woonzorgcentrum Sonneburgh in Rotterdam. CliniClowns Lou en Bonkie spelen hier eens in de twee weken voor mensen met dementie. Vanwege corona was dat een hele tijd niet mogelijk, maar met behulp van een tablet konden mensen gelukkig wel videobellen met de clowns.

Bonkie speelde zelfs een keer op een hoogwerker. “De CliniClowns dragen bij aan het welbevinden van de bewoners”, zegt activiteiten-begeleidster Miranda Sluijters. “We vonden het belangrijk dat ze hun werk konden blijven doen, ook al was dat op afstand.” Gelukkig is iedereen hier nu gevaccineerd. De clowns spelen voor de veiligheid met een gezichtsmasker op.

Kordaat

Lou en Bonkie zijn bij het echtpaar Munters kind aan huis. “Gaat alles goed met jullie?”, vraagt mevrouw aan het duo, terwijl ze hen een voor een aankijkt. “Met mij gaat álles heel goed. Echt alles”, knikt Lou. Bonkie twijfelt nog wat: “Nou ja, alles… ik ben moe, ik heb het warm.” Mevrouw knikt begrijpend. Ze vertelt dat ze, zeker als het warm is, last van haar benen heeft. “Ja, dat heb ik nou ook!”, roept Bonkie. “Ik krijg er hete voeten van.”

Mevrouw Munters kijkt Bonkie medelijdend aan. “Dat heb ik ook weleens. Vooral mijn tenen kriebelen soms.” Ja, Bonkie heeft dát ook vaak. “Je moet je schoenen even uitdoen”, tipt mevrouw Munters. “En wil je misschien een glaasje water? Dat helpt vaak wel.” Meteen staat ze op en haalt een groot glas ijskoud water.

Geef zieke kinderen, kinderen met een beperking en mensen met dementie afleiding en plezier

Waterhoofd

Bonkie drinkt gulzig, de helft giet ze over haar voeten. Drinken met een spatmasker voor je gezicht is ook niet handig. “Drink dan maar niet te veel, anders krijg je een waterhoofd”, merkt meneer Munters droogjes op. “Je hebt al best een rond gezichtje.” Lou giechelt, ze heeft inmiddels een woordeloos bondje met hem. “Bonkie heeft ook wel een beetje een waterhoofd, vindt u ook niet”, fluistert ze. Hij lacht. Zijn vrouw neemt het voor Bonkie op. “Nee hoor, je hebt een heel gewoon, normaal hoofd”, zegt ze lief. “Nou ja, gewoon een lekker bol toetje.”

Als het glas leeg is en de schoenen weer aan zijn, staat mevrouw Munters op. “Weet je wat, ik breng jullie wel even naar de buurvrouw. Die kan jullie bezoekje wel gebruiken. Het was weer heel gezellig. Komen jullie snel weer een keer terug?”

Geef zieke kinderen, kinderen met een beperking en mensen met dementie afleiding en plezier