×

'Zelfs het angstige jongetje met autisme durft nu wel'

Harde regen, stormachtige wind, maar ook heerlijk ruikende bloempjes en bijzondere dieren ver weg op de vlakte. CliniClowns Fief, Jip en Holala komen echt van alles tegen tijdens hun tocht naar Berenland.

De kinderen van de ontwikkelingsgroep – in de leeftijd van 2 tot 5 jaar – van zorgorganisatie UniK in Limburg zwaaien CliniClowns Jip, Fief en Holala met zakdoekjes uit. De clowns vertrekken voor een spannende zoektocht naar een beer. De kinderen leven intens mee als de clowns door storm en regen sjokken. Ze voelen de stormwind over hun gezichtjes strijken terwijl de drie wapperend met doeken door het lokaal rennen. De kinderen kijken ademloos toe. Als de wind gaat liggen en clown Fief een bloemenweide ontdekt, gaan Jip en Holala met potjes met heerlijke bloemengeuren de kinderen langs. “Moet je ruiken!” Ondertussen zingt Fief een liedje. En kijk daar: een reusachtige bij! Pas op, Fief! Clown Fief, ofwel Maartje Merlijn, rent met haar verrekijker (een opgerolde krant) achter de bij aan. De kinderen lachen.

Rode draad

De drie CliniClowns spelen de improvisatievoorsteling Berenland. Spel, muziek, zelfs gebarentaal wordt ingezet door Het Klein Zintuigenorkest op scholen en instellingen voor kinderen met een verstandelijke of meervoudige beperking. “Het verhaal is de rode draad, maar iedere voorstelling is anders, want die is afgestemd op het niveau en de energie van de kinderen”, vertelt Maartje. ”Er zitten veel verschillende elementen in waardoor ieder kind aansluiting vindt. De een vindt het spel met de doeken leuk, de ander reageert erg op de dieren.”

Focus

Begeleidster Mayke van Driel geniet mee met ‘haar‘ ontwikkelingsgroep. De problematiek van de kinderen is divers; van gedragsproblemen tot het syndroom van Down en van autisme tot een ontwikkelingsachterstand. Ze vindt het daarom extra bijzonder dat de kinderen de hele voorstelling geboeid blijven zitten.
“Meestal is de focus na tien minuten wel weg”, lacht ze. “Mijn collega’s en ik wisselden steeds blikken uit: zag je hem, moet je haar zien! Een kindje met Down maakte zelfs nog het handgebaar van de beer. Het is zo mooi dat de clowns feilloos aanvoelen wat elk kind nodig heeft. Een van de kinderen pakte een speelgoedfototoestelletje en de clowns stopten meteen om te poseren. Het kind denkt dan: ze begrijpen wat ik bedoel.” Zelfs het wat angstige jongetje met autisme, dat veilig achteraan is gaan zitten, durft nu wel.

Berenoortjes

Als de clowns eindelijk op de grot van de beer stuiten, wordt het spannend. De clowns steken voorzichtig hun hand in de grot en voelen zachte berenoortjes. “Woehaa!” Ze rennen door het lokaal, de kinderen juichen mee. Dat de kinderen uit deze groep zo natuurlijk mee de fantasie in duiken en zich kunnen focussen, vindt Mayke speciaal. “Normaal vang je ze niet zo snel. Het is zo belangrijk dat ze zich even kunnen ontspannen. Het werk van de clowns is fantastisch.”

Help jij mee zodat we nog meer zieke kinderen, kinderen met een beperking en mensen met dementie afleiding en plezier kunnen bezorgen?