Faye speelt via de CliniClowns App verstoppertje met clowns Tikkie en Toffie. Ze duikt onder haar dekbed en hoort de twee haar naam roepen. “Woehaaaa, een spook”, roept Tikkie verschrikt, als Faye met het dekbed over haar hoofd overeind komt. “Nu jij”, zegt ze streng tegen Tikkie. Die zet snel een lampenkap op zijn hoofd en maakt rare geluiden. Maar Faye is totaal niet geïmponeerd, ze zit te gieren boven haar tablet. Moeder Martine kijkt lachend mee. Ze vindt het heerlijk om te zien dat haar dochter zoveel plezier heeft. Af en toe fungeert ze als tolk, Faye heeft een spraakgebrek na enkele hersenbloedingen.
Lach
De CliniClowns zijn al vanaf de babytijd verbonden met Faye’s leven. “Ze zijn haar alles”, zegt Martine. Faye werd geboren met 24 weken. Het moment dat de CliniClowns haar voor het eerst bezochten, ze was zes maanden oud, staat Martine in het geheugen gegrift. “Het was de allereerste keer dat Faye lachte”, zegt Martine. “We wisten toen al dat ze bijna blind was. De clowns maakten een muziekje, ze kwamen dicht bij haar in de buurt, ze vond het meteen prachtig en probeerde de rode neus te pakken. En toen kwam die lach.”
"De clowns zijn haar alles."
Opname
Faye is helaas kind aan huis in het ziekenhuis gebleven. Ze heeft een spierziekte, een stofwisselingsziekte, epilepsie en een hartafwijking. “Bij elke opname vraagt ze als eerste: mam, komen de CliniClowns? Als die er niet zijn, belt ze in op de app.” Ook thuis is de app favoriet, ze gebruikt hem heel veel. De clowns zijn haar vrienden. “Ze is nu al weken ziek thuis. Via de app heeft ze dankzij de clowns toch een connectie met de buitenwereld.”
Blijdschap
De CliniClowns App is onmisbaar voor Faye. Martine: “Het brengt mijn dochter een lach. Faye heeft constant veel pijn in haar heup. Lopen wordt moeilijker. Op een zwaar moment belde ze in op de app. Clown Tino zag haar op haar kop in beeld. Hij zei: zal ik ook op mijn kop gaan staan? Zij lag weer in een deuk. Op dat moment kon ik wel janken van blijdschap.”
Gek doen
Het belang van de clowns voor haar dochter gaat veel verder dan de lach, vindt Martine. “In het spel neemt ze vaak de regie. Er wordt al zoveel voor haar bepaald, dat het belangrijk is dat zij af en toe de touwtjes in handen krijgt. En weet je wat ze vooral van hen leert? Gek doen is niet erg. Faye loopt moeilijk, ze maakt geluiden, zwaait met haar handen en fladdert met haar armen. Maar haar vrienden, de clowns, die doen ook gek, vertellen we haar: het maakt niet uit dat je anders bent of doet. Je bent wie je bent en dat maakt je uniek.”