Met bolle wangen en getuite lippen zwemt Bluf door het beeld. Blubblub, hij is een vis. Daarna verandert hij in een gevaarlijke haai, een paling met een maffe hoofdtooi en een olifant. “Heb je nog een verzoekje?”, vraagt Kwibus, die op de achtergrond zijn clownsmaatje van de ene naar de andere kant dirigeert. “Een vogel!”, roept Jonathan terwijl hij voor zijn tablet op en neer springt van de pret.
Jonathans moeder Bianca rent ondertussen naar boven en komt terug met een kattenmasker. Opeens is de jongen zelf onderdeel van de wilde safari. “Dag poesje”, zegt Bluf. Jonathan de kat haalt sissend uit. “Je hebt mijn vinger afgebeten”, roept Bluf terwijl hij zijn ‘gewonde’ hand omhooghoudt. Jonathan schatert.
Honderd aanvallen per dag
Jonathan heeft een epileptisch syndroom. Zeven jaar geleden begon het. “Een paar dagen voor zijn derde verjaardag”, vertelt zijn moeder Bianca. “Van het ene op het andere moment kreeg hij aanvallen, al snel meer dan honderd per dag.” Het gezin belandde in een achtbaan van onderzoeken en ziekenhuisopnames. Zeven jaar later is nog steeds niet duidelijk wat de epilepsie veroorzaakt. Jonathan functioneert ongeveer op een leeftijd van 3,5 jaar.
Tien tot vijftien keer per jaar moet Jonathan naar het ziekenhuis. Hij is daardoor een oude bekende van veel clowns. “Billy kent hij van ziekenhuis Nieuwegein en Silly zag hij vaak op het medisch kinderdagverblijf Kids Tower.” Ook Bluf is een oude bekende. Juist omdat hij sommige clowns al kent, heeft de app een grote meerwaarde voor hem, vertelt Bianca. “Het is alsof hij zijn oude vrienden tegenkomt.”
“Het is alsof hij zijn oude vrienden tegenkomt.”
Ontspoorde safari
Bas de Bont, alias clown Bluf, geeft toe dat deze ‘safari’ wel licht ontspoorde. Hij lacht: “Wat een gekkigheid ontstond daar. We belandden van het ene in het andere. Bij Jonathan zie je hoe het kan werken. Als wij aan onze kant veel lol hebben, gaat hij er vanzelf in mee.” Bas merkt dat de app, zeker nu, een uitkomst is. “Kinderen zijn meer thuis en op deze manier voer je ze toch even weg van huis. Sommigen vinden het fijn dat ze hun verhaal kunnen doen, over hun dag vertellen, anderen willen lekker gek doen, zoals Jonathan.”
Samen genieten
Twee tot drie keer per week belt Jonathan in, vertelt zijn moeder. “Hij kan zelf goed met de app overweg.” Zelf kijkt ze meestal stilletjes mee op de achtergrond. “Omdat ik er zelf ook zo van geniet. De clowns weten de dag altijd te doorbreken. Elke keer komt er een andere voorbij, we genieten samen van die wisselende karakters. Saai wordt het nooit.”