Bedtijdbezoek voor baby Noah en zijn ouders: ‘Het raakte ons diep’

“Waar Noah, bijna vijf maanden, normaal meteen begint te spartelen en geluidjes maakt als je boven de wieg hangt, was hij onlangs totaal niet zichzelf. Hij dronk slecht, was koortsig en sloom. Mijn vriendin en ik herkenden hem niet meer terug. 

Spoedpost 

Zo kwam het dat we om drie uur ’s nachts bij de spoedpost van het CWZ in Nijmegen zaten. De dienstdoende huisarts besloot direct een collega uit bed te bellen om een echo te maken en Noah’s buik te controleren. Het voelde goed dat er meteen actie werd ondernomen, al kon de echoscopist niets vinden. Er werd ontlasting afgenomen, Noah werd opgenomen op de kinderafdeling en kreeg een sonde. Een paar dagen later kwam de uitslag: hij bleek het norovirus te hebben. 

In quarantaine 

We werden geweldig behandeld in het ziekenhuis, echt alle lof voor het personeel. Noah kreeg voeding via de sonde en tegelijkertijd probeerden we hem steeds zelf wat te laten drinken, met wisselend succes. We sliepen naast zijn wiegje maar konden geen kant op, aangezien hij door het norovirus in quarantaine zat. 

600 gram afgevallen 

Ik maakte me echt veel zorgen. Noah kan natuurlijk nog niet praten en leek erg veel last te hebben van de sonde in zijn neus. Hij vond dat vervelend, wat voor ons moeilijk was om te zien. Je weet natuurlijk dat je in goede handen bent in het ziekenhuis, maar zo’n baby is eigenlijk nog zo klein en kwetsbaar. Noah was wel 600 gram afgevallen. Uiteindelijk zaten we zeven dagen in het ziekenhuis. Ik heb een grote mond, maar als je dan naast dat wiegje zit, naast je jochie dat doodziek is. Draag mij maar weg.  

Grillig herstel 

Het herstel van het norovirus is grillig. De ene dag heb je het gevoel dat er een stijgende lijn in zit, de volgende dag lijkt je kind weer zieker dan ooit. Op de avond van dag zes hadden we echt een rotdag achter de rug: Noah’s herstel leek weer een stap terug te doen. Zowel mijn vriendin als ik zaten er echt doorheen. 

Licht in de duisternis 

Maar ineens hoorde ik op de gang een fluitje, een gitaartje, we hoorden iets aankomen. De twee CliniClowns die bij ons raam kwamen staan, hadden allemaal lichtjes om hun lijf en in hun haren en een lantaarntje waarmee ze naar binnen keken. Noah is gek van lampjes en lichtjes, dus hij vond het fantastisch om te zien! Dit was echt het perfecte vermaak voor hem. En voor ons was het ook mooi. Ik zag echt dat Noah ervan genoot. Toen de clowns de hoek om waren, kon ik mijn verdriet en emotie niet langer verbergen. Het kwam gewoon zo hard binnen. 

Drinken en naar huis 

Die avond besloot Noah een beetje uit de fles te drinken. En later die avond trok hij de hele sonde uit zijn neus! In samenspraak met de verpleging besloten we die er maar even uit te laten en de volgende dag te kijken hoe het ging. Nou, de volgende ochtend zat hij bij mij op schoot en trok de fles nog net niet uit mijn handen. Hij dronk ‘m helemaal leeg en daarna mochten we naar huis. Dat was natuurlijk ook wel even spannend, maar inmiddels is Noah weer helemaal de oude. 

Een onbetaalbare herinnering 

Ons ziekenhuisbezoek was wat je noemt een samenloop van negatieve en positieve dingen. Als ik terugkijk op het bedtijdbezoek van de clowns ben ik zo dankbaar dat dit gebeurd is. Ik kan me nu zo goed voorstellen dat je, ook met oudere kinderen, zoveel aan een bedtijdbezoek kunt hebben. Ik ben op momenten bang geweest dat het verkeerd zou aflopen met Noah. Je kunt niets doen voor je kind, behalve erbij blijven en vertrouwen op het zorgpersoneel. Je laat je geruststellen, maar een halfuur later ben je alweer in paniek. En zo’n opname duurt maar en duurt maar. Een bedtijdbezoek van de CliniClowns is dan een enorm welkome onderbreking. 

Een klein gebaar, een groot verschil 

Het raakte ons diep om te zien hoe Noah genoot van het moment. Om hem te zien lachen, na dagen van verdriet en ongemak, was werkelijk onbetaalbaar. Toen mijn vriendin en ik eenmaal onze tranen hadden gedroogd, hebben we direct op de website van CliniClowns gekeken wat we terug konden doen. Want één ding wisten we zeker: dit gunnen we ieder ander die in zo’n moeilijke situatie terechtkomt.