Een koninklijk welterusten-moment

Buikpijn, koorts, pijn in haar benen. Twee weken na de zomervakantie wordt Maris opeens ziek. Het zal wel buikgriep zijn. Maar de pijn gaat niet weg en de koortspieken blijven komen. Maris belandt bij een kinderarts die gespecialiseerd is in maag- darm- en leverziekten. Die vermoedt de ziekte van Crohn. Ze wordt opgenomen op de kinderafdeling voor een MRI-scan, een echoscopie en een endoscopie. Ze krijgt een sonde om haar darmen leeg te maken en mag niet eten. Hele vervelende onderzoeken, zeker als je 11 jaar bent.
 
“Maris was nooit ziek”, vertelt haar moeder Ellen. “Dit is haar eerste ervaring met het ziekenhuis, ze heeft nog steeds koorts en met al die heftige onderzoeken erbij is het best spannend en eng.” De onzekerheid over wat er nou precies mis is, knaagt aan het hele gezin.

Aan het eind van de eerste lange ziekenhuisdag, verschijnen CliniClowns Pom en Sok in de deuropening. Pom heeft lampjes in haar hoge knot en Sok draagt een lichtgevende slinger. Maris is moe, haar gezicht spreekt boekdelen, ze heeft het helemaal gehad. De clowns zien haar knuffelolifant op bed staan. “Wat een koninklijke olifant, zullen we een koninklijke goedenavond doen?” vraagt Sok. Maris lijkt het ongemak van de afgelopen dag te vergeten.
 
Een voorzichtige glimlach krult om haar mond. Pom wappert deftig met een gele doek en maakt een diepe buiging. Er ontstaat een spel waarin de clowns zo chique mogelijk proberen te buigen. Totdat ze besluiten dat het wel genoeg is. “Welterusten, slaap lekker Maris.” Maris zwaait ze vrolijk uit.

Het bezoek in de avond van CliniClowns Sok en Pom is nieuw. Het bedtijdbezoek is aangepast aan de rustige avondsfeer in het ziekenhuis. Bedoeld om kinderen een prettig welterusten-moment te geven, zodat ze hun zorgen en angst even loslaten. Dankzij Sok en Pom eindigde de eerste ziekenhuisdag van Maris toch nog ontspannen en dat zorgde voor een betere nachtrust, vertelt moeder Ellen een paar dagen later. “Maris lag in een deuk. Ze had zo veel pijn gehad de afgelopen weken. Door de clowns vergat ze die pijn even.”

Inmiddels is ook duidelijk dat Maris niet de ziekte van Crohn heeft, maar systemische jeugdreuma. Voor het gezin was dat een flinke schok. “Tegelijkertijd is het prettig dat de behandeling nu kan beginnen”, vertelt Ellen vlak na de diagnose. Ze kreeg eerst een sterke ontstekingsremmer en nu een ander middel dat dagelijks geïnjecteerd moet worden. Maris heeft meteen al meer energie en weer wat kleur op haar wangen.”